น้ำสุก หมายถึง น. นํ้าที่ต้มแล้ว.
น. กระแสเสียง, คําพูด; โดยปริยายหมายถึงคําพูดที่ส่อให้รู้อารมณ์ที่มีอยู่ในใจ.
น. น้ำใจที่แท้จริง (มักใช้ในทางดี) เช่น เขาเป็นคนมีน้ำใสใจคอโอบอ้อมอารี.
น. นํ้าที่อยู่ในช่องหูซึ่งมีอาการอักเสบ มีกลิ่นเหม็น อาจมีลักษณะใสเป็นมูกข้นหรือเป็นหนอง.
น. น้ำเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่กลัดอยู่ตามแผลและฝี,หนอง ก็ว่า.
น. ความหนักของสิ่งต่าง ๆ, ความสําคัญ เหตุผล หรือพยานหลักฐานเป็นต้น ที่ควรแก่การเชื่อถือ หรือที่จูงใจให้เชื่อถือ.
น. หน้า (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น เป็นต้น) เช่น นํ้าหน้าอย่างนี้ทําไม่สําเร็จดอก เกลียดนํ้าหน้า ชังนํ้าหน้า; (โบ; กลอน) นํ้าตาเช่น นํ้าหน้าไล้กําลูน. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์).
ว. มีคุณสมบัติสูงสุดและมีแสงแวววาวบริสุทธิ์ (ใช้แก่เพชร) เรียกว่าเพชรนํ้าหนึ่ง.