น้ำแร่ หมายถึง น. นํ้าที่มีสารบางอย่างละลายอยู่เป็นพิเศษ บางอย่างมีสมบัติทางยารักษาโรค.
น. นํ้าในทะเลและแม่นํ้าลําคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเลหรือได้รับอิทธิพลจากนํ้าทะเลเป็นต้นที่มีระดับนํ้าตํ่าลง ในวันหนึ่ง ๆ ตามปรกตินํ้าจะลง ๒ ครั้ง และนํ้าลงครั้งแรกจะมีระดับตํ่ากว่าลงครั้งที่ ๒.
(สํา) เมื่อหมดอํานาจความชั่วที่ทําไว้ก็ปรากฏ.
น. นํ้าที่หลั่งออกมาจากต่อมนํ้าลายและต่อมเมือกในปากช่วยย่อยอาหารจําพวกแป้ง.
(ปาก) ว. อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากกินจนนํ้าลายสอ.
(ปาก) ว. อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากได้จนนํ้าลายหก.
(ปาก) ว. อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากได้จนนํ้าลายหก.
น. ของเหลวที่หล่อเลี้ยงส่วนต่าง ๆ ของสิ่งมีชีวิต เช่น นํ้าเลี้ยงลูกตานํ้าเลี้ยงลําต้น.