นาฏย หมายถึง [นาดตะยะ] (แบบ) ว. เกี่ยวกับการฟ้อนรํา, เกี่ยวกับการแสดงละคร,เช่น นาฏยศาลา. (ส. นาฏฺย).
ก. ทอดแขนให้อ่อนงาม.
[นาด, นาถะ] (แบบ) น. ที่พึ่ง, ผู้เป็นที่พึ่ง. (ป., ส.).
น. ความบันลือ; เสียงบันลือ, เสียงร้อง. (ป., ส.).
น. ชื่อหน่วยเวลา เท่ากับ ๑ ใน ๖๐ ของชั่วโมง. (เทียบ ส. นาฑี).
ว. ยาว, ช้า, (ใช้แก่เวลา) เช่น กินเวลานาน.
ว. นานมาก, นมนาน ก็ว่า.
ว. นานมาก.