ความหมายของคำว่า ' นั่งขัดสมาธิ '

ความหมายของคำว่า ' นั่งขัดสมาธิ '
นั่งขัดสมาธิ หมายถึง [สะหฺมาด] ก. นั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้น แล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, (ปาก) นั่งขัดตะหมาด.

นั่งคุกเข่า
ก. นั่งโดยวิธีย่อเข่าลงให้ติดพื้น แล้วหย่อนก้นลงบนส้นเท้า.
นั่งซัง
ก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทําอันตรายได้แล้ว, ขึ้นซัง ก็ว่า.
นั่งทาง
ก. ดักคอยทําร้ายกลางทาง, นั่งคอยระวังเหตุ.
นั่งทางใน
ก. นั่งเข้าสมาธิเพื่อหยั่งรู้ด้วยพลังจิต.
นั่งเทียน
น. เรียกวิธีทํานายอย่างหนึ่งโดยจุดเทียนติดไว้ที่ขอบปากบาตรเป็นต้นแล้วนั่งเพ่งดูนํ้าในบาตร แล้วทํานายไปตามลักษณะของรูปที่ปรากฏในนํ้านั้น.
นั่งแท่น
ก. ดำรงตำแหน่งที่มีอำนาจวาสนา.
นั่งในหัวใจ
(สํา) ก. รู้ใจ, ทําถูกต้องตรงตามที่ผู้อื่นคิดไว้.