ความหมายของคำว่า ' นักเลง '

ความหมายของคำว่า ' นักเลง '
นักเลง หมายถึง น. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน; ผู้เกะกะระรานเช่น เป็นนักเลง, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง.

นักเลงโต
น. ผู้เกะกะระราน เช่น น้องชายเขาเป็นนักเลงโต ทำให้เพื่อนบ้านเดือดร้อนเสมอ ๆ, นักเลง ก็ว่า.
นักวิชาการ
น. ผู้เชี่ยวชาญในวิชาความรู้สาขาใดสาขาหนึ่งหรือหลายสาขา.
นักศึกษา
น. ผู้มีความรู้สอบไล่ได้ไม่ตํ่ากว่ามัธยมศึกษาตอนปลายตามหลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการหรือมีความรู้ตามที่กระทรวงศึกษาธิการเทียบเท่า ซึ่งเข้ารับการศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา.
นักสนม
น. หญิงคนใช้ในพระราชวัง.
นักสวด
น. ผู้ชํานาญในการสวด.
นักสิทธิ์
น. ผู้สําเร็จ, ฤษี, ลักษณนามว่า ตน.
นักสืบ
น. ผู้ชํานาญในการสืบสวน.