ความหมายของคำว่า ' นักเทศ '

ความหมายของคำว่า ' นักเทศ '
นักเทศ หมายถึง น. คนต่างประเทศที่สําหรับใช้ในราชสํานัก เช่น นักเทศจงไปสั่งการพนักงานของใครให้ขวายขวน. (สังข์ทอง).

นักเทศน์
น. ผู้ชํานาญในการเทศน์.
นักโทษ
น. บุคคลซึ่งถูกลงโทษจําคุก.
นักโทษเด็ดขาด
(กฎ) น. บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจําคุกภายหลังคําพิพากษาถึงที่สุด และหมายความรวมถึงบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามคําสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายให้ลงโทษด้วย.
นักธรรม
น. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กําหนดไว้ มี ๓ ชั้นคือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก; ฤษี.
นักบวช
น. ผู้ถือบวช.
นักบิน
น. ผู้ขับขี่เครื่องบิน.
นักบุญ
น. ผู้อ้างตัวว่าเป็นผู้วิเศษ, ผู้ที่ทําความดีไว้มากเมื่อตายแล้ว ได้รับยกย่องว่าเป็นผู้สําเร็จในทางศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก,ผู้ยินดีในการบุญ.