ความหมายของคำว่า ' นักท่องเที่ยว '

ความหมายของคำว่า ' นักท่องเที่ยว '
นักท่องเที่ยว หมายถึง (กฎ) น. บุคคลที่เดินทางจากท้องที่อันเป็นถิ่นที่อยู่โดยปรกติของตนไปยังท้องที่อื่นเป็นการชั่วคราวด้วยความสมัครใจ และด้วยวัตถุประสงค์อันมิใช่เพื่อไปประกอบอาชีพหรือหารายได้.

นักเทศ
น. คนต่างประเทศที่สําหรับใช้ในราชสํานัก เช่น นักเทศจงไปสั่งการพนักงานของใครให้ขวายขวน. (สังข์ทอง).
นักเทศน์
น. ผู้ชํานาญในการเทศน์.
นักโทษ
น. บุคคลซึ่งถูกลงโทษจําคุก.
นักโทษเด็ดขาด
(กฎ) น. บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจําคุกภายหลังคําพิพากษาถึงที่สุด และหมายความรวมถึงบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามคําสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายให้ลงโทษด้วย.
นักธรรม
น. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กําหนดไว้ มี ๓ ชั้นคือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก; ฤษี.
นักบวช
น. ผู้ถือบวช.
นักบิน
น. ผู้ขับขี่เครื่องบิน.