นอนก้น หมายถึง ก. อาการที่ผงหรือตะกอนเป็นต้นในของเหลวตกลงไปอยู่ก้นที่รองรับของเหลวนั้น เช่น ตะกอนนอนก้น.
ก. ไม่ต้องทํางานก็มีกิน โดยมีผลประโยชน์เป็นรายได้ เช่นนอนกินดอกเบี้ย.
(สำ) ก. นอนตื่นสายด้วยความเกียจคร้าน (ใช้เป็นคำประชด).
ก. มั่นใจ, วางใจ, ไม่รีบร้อน.
ก. นอนหวาดต่อภัยหรือเป็นทุกข์หรือห่วงใย.
(ปาก) ก. ได้ผลประโยชน์โดยไม่ต้องทําอะไร; สบายใจ, หมดกังวล.
ก. นั่งหลับ.
ก. นอนอย่างอ่อนเพลีย, นอนซม. (ดู แบ็บ).