นองเนือง หมายถึง ว. เนืองนอง.
ว. อย่างดุเดือดและต้องเสียเลือดเนื้อหรือล้มตายกันเป็นจํานวนมากเช่น รบกันนองเลือด.
ว. อาบหน้า (ใช้แก่นํ้าตา).
น. กล้ามเนื้อที่อยู่ด้านหลังหน้าแข้ง.
น. ชื่อลายชนิดหนึ่งมักประดับที่ส่วนหลังของขาโต๊ะ ตั่ง หรือตู้แบบขาสิงห์ หรือประดับริมหรือขอบ เช่นริมโต๊ะหรือกรอบรูป.
น. ชื่อไม้ต้นชนิด Antiaris toxicaria Leschen. ในวงศ์ Moraceaeยางมีพิษ ใช้ทำยางน่อง.
น. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดทีหลัง, ลูกของอาหรือของน้า,เรียกคนที่มีอายุคราวน้อง เช่น น้องแดง น้องเขียว; ออกทีหลัง, มาทีหลัง,เช่น หมากทะลายน้อง มะพร้าวทะลายน้อง, คู่กับ ทะลายพี่; ลักษณนามใช้นับอายุไม้จําพวกไม้ไผ่ เช่น ไม้น้องเดียว คือ ไม้ที่มีอายุ ๒ ปี ไม้ ๒น้อง คือ ไม้ที่มีอายุ ๓ ปี.
ว. จวนจะเป็น, ใกล้จะเป็น, เกือบจะเป็น, เช่น น้อง ๆ อธิบดีเข้าไปแล้ว.