นฤเบศ หมายถึง น. พระราชา.
[ปะนีติ] น. พระราโชบาย. (ส.).
[ปะเวด] น. ราชสํานัก; ศาล. (ส.).
น. ผู้ปกครอง, พระราชา.
[ปัดตะนี] น. พระราชินี. (ส.).
[นะรึ] ว. ไม่มี, ออก, มักใช้นําหน้าศัพท์อื่น เช่น นฤมล ว่า ไม่มีมลทิน,นฤโฆษ ว่า ดังออก. (คํานี้เขียนแผลงมาจาก นิ ในบาลี ซึ่งสันสกฤตเป็น นิสฺ).
[นะรึคะหิด] (โบ) น. ชื่อเครื่องหมายรูปดังนี้ ?, นิคหิต หรือ หยาดนํ้าค้างก็เรียก. (ส. นิคฺฤหีต; ป. นิคฺคหีต). (ดู นิคหิต).
[นะรึโคด] (แบบ) ก. ดังออก, กึกก้อง. (ส.).