นุ่มนวล หมายถึง ว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวลกิริยาท่าทางนุ่มนวล.
ว. กิริยามารยาทที่อ่อนโยนน่ารักน่าเอ็นดูอย่างเด็ก ๆ, อ่อนนุ่มอย่างไข่จะละเม็ด.
ว. อ้วน, อวบ; (ถิ่นปักษ์ใต้) เล็ก.
ว. สูงขึ้นจากระดับพื้นเดิม ในลักษณะอย่างหนังสือตัวนูน ลวดลายนูน,มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งออกไป.
(ปาก) ส. คําใช้แทนนามที่อยู่ไกลออกไป.
(ปาก) ว. ใช้ประกอบนามที่อยู่ไกลออกไป.