ธัญญาหาร หมายถึง น. อาหารคือข้าว. (ป.).
น. เปลือกข้าว, แกลบ. (ป. ธญฺ?ตจ; ส. ธานฺยตฺวจ).
[ทันยะเบนจก] น. ธัญชาติทั้ง ๕ ได้แก่ ๑. ศาลิ ข้าวสาลี ๒. วฺรีหิข้าวเปลือก ๓. ศูก ลูกเดือย ๔. ศิมฺพี ถั่ว ๕. กฺษุทฺร ข้าวกษุทร.(ป. ปญฺจก).
น. พืชข้าวกล้า; พืชล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineaeเช่น ข้าว ข้าวสาลี ข้าวโพด ให้เมล็ดเป็นอาหารหลัก. (ป. ธญฺ?พีช;ส. ธานฺยวีช).
(โบ) น. มาตราตวง เท่ากับ ๗ อูกา. (ป.).
ดู ธัญ ๒, ธัญ.
[ทันยา] (แบบ) น. นางพี่เลี้ยง. (ส.).
[ทันยาวาด] น. การทําพิธีบูชาขอบคุณเทพผู้ให้ความสมบูรณ์พูนผล. (ส.).