ธรรมบาล หมายถึง น. ผู้รักษาธรรม, ผู้ป้องกันพระศาสนา. (ส.; ป. ธมฺมปาล).
น. ธรรมาสน์. (ป. ธมฺม + ปี?).
น. ธรรมเทียม, สิ่งที่ไม่ใช่ธรรมแท้.
น. ธรรมเทียม, สิ่งที่ไม่ใช่ธรรมแท้.
น. ปฏิสัมภิทา ๑ ใน ๔ อย่าง คือ ๑. อรรถปฏิสัมภิทา ๒. ธรรมปฏิสัมภิทา๓. นิรุตติปฏิสัมภิทา ๔. ปฏิภาณปฏิสัมภิทา หมายถึงปัญญาอันแตกฉานในธรรม คือ ความเข้าใจสาวหาเหตุในหนหลัง, ความเข้าใจถือเอาใจความแห่งอธิบายนั้น ๆ ตั้งเป็นกระทู้หรือหัวข้อขึ้นได้. (ป.).
น. ชื่อพระสงฆ์นิกายหนึ่ง, คู่กับมหานิกาย, ธรรมยุติกนิกาย ก็เรียก.
น. การรบกันในทางธรรม คือ รบกันในทางแข่งขันสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่งถ้าใครสร้างได้แล้วก่อนก็ชนะ. (ส.).
น. แก้วคือธรรม. (ส.; ป. ธมฺมรตน).