ธรรมนิยม หมายถึง น. ความประพฤติที่มีธรรมเป็นที่ตั้ง.
น. ความแน่นอนแห่งธรรมดา คือ พระไตรลักษณ์. (ส.; ป. ธมฺมนิยาม).
น. การเข้าประพฤติธรรม, การเข้าศาสนา.
(กฎ) น. กฎหมายที่จัดระเบียบองค์กร เช่น ธรรมนูญศาลทหารพระธรรมนูญศาลยุติธรรม.
(กฎ) น. กฎหมายที่จัดระเบียบการปกครองประเทศในระหว่างที่ยังไม่มีรัฐธรรมนูญ.
[ทํา–] น. ประเพณี, แบบแผน, แบบอย่าง.
น. ประเพณีเกี่ยวกับเรื่องธรรมดาสามัญ ถ้าฝ่าฝืนก็ไม่ถือว่าผิดหรือชั่ว.
น. ข้อแห่งธรรม, ชื่อคาถาบาลีคัมภีร์หนึ่งในขุทกนิกาย.