ธรรมชาติ หมายถึง น. สิ่งที่เกิดมีและเป็นอยู่ตามธรรมดาของสิ่งนั้น ๆ, ภาพภูมิประเทศ. ว. ที่เป็นไปเองโดยมิได้ปรุงแต่ง เช่น สีธรรมชาติ.
น. การตั้งอยู่แห่งสิ่งที่เป็นเอง. (ป. ธมฺม??ติ).
น. อาการหรือความเป็นไปแห่งธรรมชาติ เช่น การกิน การถ่ายเทการสืบพันธุ์ และการเสื่อมสลาย. ว. สามัญ, พื้น ๆ, ปรกติ, เช่นเป็นเรื่องธรรมดา. (ส. ธรฺมตา; ป. ธมฺมตา).
น. ความเห็นชัดเจนในธรรม. (ส.).
น. ผู้ทรงธรรม เช่น สมเด็จพระบรมธรรมธาดามหาสัตว์. (ม. ร่ายยาววนปเวสน์).
น. ธรรมารมณ์. (ส.; ป. ธมฺมธาตุ).
น. ผู้รักษากฎหมาย. (ส.).
น. ผู้เที่ยงธรรม. (ส.).