ทิวากาล หมายถึง น. เวลากลางวัน.
น. ด้าน, ข้าง, ทาง, เบื้อง, (หมายเอา เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตกเป็นต้น). (ส.; ป. ทิส).
น. ด้าน, ข้าง, ทาง, เบื้อง, (หมายเอา เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตกเป็นต้น). (ส.; ป. ทิส).
น. แนว, ทางที่มุ่งไป.
(กลอน) น. ทิศ.
น. ทิศน้อยทิศใหญ่. (ส.).
น. อาจารย์ผู้มีความรู้และชื่อเสียงโด่งดัง.
น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจํานวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที.