ทิฐิ หมายถึง [ทิดถิ] น. ความเห็น เช่น สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ มิจฉาทิฐิ ความเห็นผิด; ความอวดดื้อถือดี เช่น เขามีทิฐิมาก. (ป. ทิฏฺ??; ส. ทฺฤษฺฏิ).
น. คํานําหน้าชื่อผู้ที่สึกจากพระ เช่น ทิดบุญ ทิดเกิด.
(แบบ) ว. รุ่งเรือง, สว่าง. (ป. ทิตฺต).
(แบบ) ก. ให้แล้ว. (ป. ทินฺน).
[ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).
[ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).
[ทินนะกอน] น. พระอาทิตย์. (ป., ส.).
[ทินนะ-] น. วันร้าย (ใช้ในตําราหมอดู).