ทิฐธรรม หมายถึง (แบบ) น. ภพนี้, ชาตินี้. (ป. ทิฏฺ?ธมฺม).
(แบบ) น. แบบอย่าง. (ป. ทิฏฺ?านุคติ ว่า ดําเนินตามสิ่งที่ปรากฏ).
(แบบ) น. การทําความเห็นให้ตรง คือ เห็นถูกทาง เช่น เห็นว่าทําดีได้ดี ทําชั่วได้ชั่ว (เป็นข้อหนึ่งในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ คือ ทานมัยสีลมัย ภาวนามัย อปจายนมัย เวยยาวัจจมัย ปัตติทานมัยปัตตานุโมทนามัย ธัมมัสสวนมัย ธัมมเทสนามัย ทิฏฐุชุกรรม).(ป. ทิฏฺฐุชุกมฺม).
[ทิดถิ] น. ความเห็น เช่น สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ มิจฉาทิฐิ ความเห็นผิด; ความอวดดื้อถือดี เช่น เขามีทิฐิมาก. (ป. ทิฏฺ??; ส. ทฺฤษฺฏิ).
น. คํานําหน้าชื่อผู้ที่สึกจากพระ เช่น ทิดบุญ ทิดเกิด.
(แบบ) ว. รุ่งเรือง, สว่าง. (ป. ทิตฺต).
(แบบ) ก. ให้แล้ว. (ป. ทินฺน).
[ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).