ทารุณกรรม หมายถึง [ทารุนนะกํา] น. การกระทําอย่างโหดร้าย. (ส.).
ก. อ้อนวอน, วิงวอน, ขอร้อง, เช่น ต้องทาวกันแล้วทาวกันเล่า.
(กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระกะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต).
(กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระกะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต).
(กลอน) ก. เดินพล.
(กลอน) ก. ล้มหกคะเมนทับกัน.
น. ผู้เป็นใหญ่, พระเจ้าแผ่นดิน, (โดยมากใช้ในบทกลอน); ตําแหน่งบรรดาศักดิ์ข้าราชการฝ่ายใน; (ถิ่น-อีสาน) คําประกอบชื่อผู้ชายที่เป็นเชื้อสายเจ้าหรือขุนนาง.
น. ข้าราชการฝ่ายใน.