ความหมายของคำว่า ' ทายาท '

ความหมายของคำว่า ' ทายาท '
ทายาท หมายถึง น. ผู้สืบสันดาน, ผู้สืบสกุล, โดยปริยายหมายถึงผู้รับหรือผู้อยู่ในฐานะที่จะรับตําแหน่งหน้าที่ต่อจากบุคคลอื่น เช่น ทายาททางการเมือง; (กฎ) บุคคลรวมทั้งทารกในครรภ์มารดาซึ่งมีสิทธิได้รับมรดกของผู้ตาย ถ้าสิทธินั้นเกิดขึ้นตามกฎหมาย เรียกว่าทายาทโดยธรรม ถ้าสิทธินั้นเกิดขึ้นตามพินัยกรรม เรียกว่าผู้รับพินัยกรรม. (ป., ส.).

ทายาทโดยธรรม
(กฎ) น. ทายาทที่มีสิทธิตามกฎหมายในมรดกของผู้ตาย ได้แก่คู่สมรสที่ยังมีชีวิตอยู่ ผู้สืบสันดาน บิดามารดาพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน พี่น้องร่วมบิดาหรือร่วมมารดาเดียวกัน ปู่ ย่าตา ยาย ลุง ป้า น้า อา ตามลําดับที่กฎหมายกําหนดไว้.
ทายิกา
ดู ทายก.
ทาร-
[ทาระ-] (แบบ) น. เมีย เช่น ทารทาน คือ การให้เมียเป็นทาน.(ป., ส.).
ทารก
น. เด็กที่ยังไม่เดียงสา, เด็กเล็ก ๆ, เด็กแบเบาะ. (ป., ส.).
ทารพี
[ทาระ-] (กลอน) น. ทัพพี, ทรพี, เช่น จัดแจงข้าวปลาทารพี.(ขุนช้างขุนแผน).
ทาริกา
น. เด็กหญิง. (ป., ส.).
ทารุ
(แบบ) น. ท่อนไม้, ฟืน, ชิ้นไม้. (ป., ส.).