ทาน ๑, ทาน- หมายถึง [ทานะ-, ทานนะ-] น. การให้, มักใช้ประกอบท้ายคำอื่น เช่น ธรรมทานวิทยาทาน; สิ่งที่ให้ มักหมายถึงเงินหรือสิ่งของที่คนให้แก่คนยากจน,เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม).(ป., ส.).
[ทานนะ-] น. ชื่อกัณฑ์ที่ ๓ ในมหาชาติ.
[ทานนะบอดี] น. เจ้าของทาน. (ป., ส. ทานปติ).
[ทานนะ-] น. จรรยาอย่างเลิศ คือ ทาน. (ป. ทานปารมี; ส. ทานปารมิตา).
[ทานนะไม] ว. สําเร็จด้วยทาน, แล้วไปด้วยทาน. (ป., ส.).
[ทานะสีน] ว. มีการให้เป็นปรกติ. (ส.; ป. ทานสีล).
น. เจ้าของทาน. (ป., ส. ทาน + อธิปติ).
ก. ยันหรือรับไว้, มักใช้เข้าคู่กับคํา ต้าน เป็น ต้านทาน.