ทางด่วน หมายถึง น. ทางหรือถนนซึ่งสร้างขึ้นเพื่อให้เดินทางได้รวดเร็วและปลอดภัยมีการควบคุมและกําหนดจุดให้ยานพาหนะเข้าออกเฉพาะที่ และไม่มีทางอื่นตัดผ่านในระดับเดียวกัน.
น. ทางข้างถนนที่มักยกสูงขึ้นสำหรับให้คนเดิน, บาทวิถี ก็ว่า.
น. ทางที่รถต้องยอมให้รถทางเอกผ่านไปได้ก่อน.
น. การหยั่งรู้ด้วยพลังจิต, โดยปริยายหมายถึงการนึกเดาเอาเอง.
น. บุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ใช้เป็นเครื่องมือดุจสะพานเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ.
(กฎ) น. ทางหรือถนนซึ่งจัดสร้างขึ้นไม่ว่าในระดับพื้นดิน ใต้พื้นดินเหนือพ้นพื้นดินหรือพื้นนํ้า เพื่ออํานวยความสะดวกในการจราจรเป็นพิเศษ.
น. พื้นที่ที่ทำไว้สำหรับให้คนเดินเท้าข้ามถนน โดยทาสีขาวดำเป็นแถบสลับกัน.
(กฎ) น. ทางบกหรือทางนํ้าสําหรับประชาชนใช้ในการจราจรและหมายความรวมถึงทางรถไฟและทางรถรางที่มีรถเดินสําหรับประชาชนโดยสารด้วย.