ความหมายของคำว่า ' ทันใด '

ทันต-, ทันต์ ๑
[ทันตะ-] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง เช่น เอกทันต์. (ป., ส.).
ทันต-, ทันต์ ๑
[ทันตะ-] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง เช่น เอกทันต์. (ป., ส.).
ทันตชะ
[ทันตะ-] (ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากฟันได้แก่ พยัญชนะวรรค ต คือ ต ถ ท ธ น และอักษร' ล ส รวมทั้ง ฦ ฦๅ ในภาษาสันสกฤต. (ป.; ส. ทนฺตวฺย).
ทันตแพทย์
[ทันตะ-] น. แพทย์ผู้มีหน้าที่ตรวจรักษาโรคทางฟันเหงือก ขากรรไกรและโรคภายในช่องปาก.
ทันต์ ๒
(แบบ) ก. ทรมานแล้ว, ข่มแล้ว, ฝึกหัดแล้ว. (ป.).
ทันติน, ทันตี
(แบบ) น. ช้าง. (ส. ทนฺตินฺ; ป. ทนฺตี).
ทันติน, ทันตี
(แบบ) น. ช้าง. (ส. ทนฺตินฺ; ป. ทนฺตี).