ทักขิไณยบุคคล หมายถึง [-ไนยะ-] น. บุคคลผู้ควรรับทักษิณา. (ป.).
ดู ทักขิณ.
[ทักกะทิน] น. วันชั่วร้าย (ใช้ในตําราหมอดู).
[-สะ-] (แบบ) ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว,แข็งแรง. (ส.).