ความหมายของคำว่า ' ทะลึ่ง '

ความหมายของคำว่า ' ทะลึ่ง '
ทะลึ่ง หมายถึง ก. ถีบตัวพรวดขึ้นมา เช่น ทะลึ่งขึ้นจากนํ้า, เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วผิดหูผิดตา เช่น ต้นไม้ทะลึ่งขึ้น; แสดงกิริยาหรือวาจาอันไม่สมควรในเรื่องที่มิใช่ธุระของตัวหรือในเวลาที่เขาไม่ต้องการ, แสดงกิริยาหรือวาจาอาจเอื้อม ไม่รู้จักที่ตํ่าสูง.

ทะลึ่งตึงตัง
ก. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย ส่งเสียงเอะอะ.
ทะลึ่งทะลั่ง
ว. พรวดพราด.
ทะลุ
ก. เกิดเป็นรูหรือทําให้เป็นรูถึงอีกข้างหนึ่ง. ว. ที่เป็นรู เช่น หม้อทะลุ.
ทะลุกลางปล้อง
ก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากําลังพูดกันอยู่.
ทะลุปรุโปร่ง
ว. อาการที่เห็นหรือเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งโดยตลอด.
ทะลุดทะลาด
ว. พรวดพราด, ถลําถลาก.
ทะเล
น. ห้วงนํ้าเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.