ความหมายของคำว่า ' ทะ ๑ '

ความหมายของคำว่า ' ทะ ๑ '
ทะ ๑ หมายถึง คําใช้นําหน้าคําที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคําเดิมนั้น หรือเป็นคําซํ้าซึ่งคําหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ทะทัด ก. สะบัด. ทะทา น. นกกระทา. ทะทาย ก. จับ, ถือ. ทะท่าว ก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบ, เติม. ทะท้าว ว. อาการที่ตัวสั่นเทา ๆ. ทะทึก ว. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.

ทะ ๒
(กลอน) ก. ปะทะ เช่น ของ้าวทบทะกัน. (ตะเลงพ่าย).
ทะงัน
(กลอน) ว. ตระหง่าน, กว้างใหญ่, สูงใหญ่.
ทะเทียด
น. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตีใช้ในกระบวนแห่.
ทะนง
ก. ถือตัว, หยิ่งในเกียรติของตัว, ใช้ว่า ทระนง ก็มี.
ทะนงตัว
ก. ถือดีในตัวของตัว.
ทะนงศักดิ์
ก. ถือดีในอํานาจของตัว.
ทะนน
น. เรียกหม้อดินขนาดใหญ่ชนิดหนึ่งมีขีดเป็นรอยโดยรอบ สําหรับใส่นํ้า นํ้าตาลโตนด เป็นต้น ว่า หม้อทะนน, (ปาก) หม้อคะนน.(รูปภาพ ทะนน)