ทอดทิ้ง หมายถึง ก. ละเลย, ทิ้งขว้าง, ไม่เอาเป็นธุระ, ไม่เอาใจใส่, ไม่นําพา.
(ราชา) ก. จัดที่นั่งที่นอน เช่น ทอดที่พระราชอาสน์.
ว. อาการที่เดินช้า ๆ ตามสบาย.
ก. วางนํ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน.
ก. เอาผ้าถวายพระโดยวางไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่วางไว้อย่างนั้น เช่น ทอดผ้าป่าเรียงวางไว้กลางสนาม. (อภัย).
(ราชา) ก. จัดที่บรรทม (ใช้แก่เจ้านาย).
(ราชา) ก. ดู.
ก. เลื้อยไป (ใช้แก่ยอดไม้เลื้อย). (ราชา) น. ผักบุ้ง เรียกว่า ผักทอดยอด.