ทอดโกลน หมายถึง [-โกฺลน] น. เอาไม้ท่อนกลม ๆ วางเป็นระยะเพื่อลากของที่หนักมาบนนั้น.
ก. เอนตัวลงนอน.
ก. แลไป, มองดูในระยะไกล.
(แบบ) ก. มองไปรอบ ๆ, ตั้งใจดู, เช่น เวลาท่านทอดทฤษฎี. (เสือโค).
ก. ละเลย, ทิ้งขว้าง, ไม่เอาเป็นธุระ, ไม่เอาใจใส่, ไม่นําพา.
(ราชา) ก. จัดที่นั่งที่นอน เช่น ทอดที่พระราชอาสน์.
ว. อาการที่เดินช้า ๆ ตามสบาย.
ก. วางนํ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน.