ท้องแข็ง หมายถึง ว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.
น. ส่วนของแขนด้านใน มีลักษณะโค้งนูน.
[-แขฺวน] ว. หิวจัด, มักใช้เข้าคู่กับคำ ท้องกิ่ว เป็นท้องกิ่วท้องแขวนเช่น หิวจนท้องกิ่วท้องแขวน, ไส้กิ่วไส้แขวน ก็ว่า.
ว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องแข็ง ก็ว่า.
น. ส่วนกลางของคุ้งนํ้า.
น. ทางเดินสําหรับฝ่ายในซึ่งกั้นด้วยผ้าหรือม่านเป็นต้น.
ว. อาการที่ถ่ายอุจจาระเหลวมากบ่อย ๆ.
น. หนังสือคําสั่งที่ประทับตราของเจ้ากระทรวง, เดิมเรียกว่าสารตรา.