ทองอังกฤษ หมายถึง น. เรียกโลหะชนิดหนึ่งเป็นแผ่นบาง ๆ สีคล้ายทองคําหรือสีอื่น ๆก็มี ใช้สลักหรือปรุเป็นลายประดับเครื่องศพเป็นต้น.
น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง เคี่ยวน้ำกะทิกับน้ำตาลจนเหนียวทิ้งไว้ให้เย็นแล้วใส่ไข่แดง แป้งสาลี ตั้งไฟกวนจนแป้งร่อน อัดใส่พิมพ์เป็นรูปต่าง ๆ แต่งหน้าด้วยทองคำเปลวแผ่นเล็ก ๆ.
น. ชื่อพรรณไม้ ๒ ชนิดในสกุล Butea วงศ์ Leguminosae ชนิดB. monosperma (Lam.) Kuntze เป็นไม้ต้น ดอกสีแสด, ทองธรรมชาติก็เรียก, พายัพเรียก ทองกวาว, อีสานเรียก จาน; ชนิด B. superba Roxb.เป็นไม้เถา, ทองเครือ หรือ ตานจอมทอง ก็เรียก.
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง เรียกว่า เพลงทอง และมีชนิดย่อยว่าทองย่อน ทองย้อย.
ก. เดินก้าวไปในนํ้า เช่น ท่องนํ้า; ว่าซํ้า ๆ ให้จําได้ เช่น ท่องหนังสือ.
ก. ท่องบ่นจนจําได้, ท่องบ่นจนขึ้นใจ.
ก. เที่ยวไป.
น. ตําแหน่งล่ามจีนครั้งโบราณ เช่น ขุนพจนาพิจิตรท่องสื่อใหญ่.(พงศ. ร. ๓). (เทียบ จ. ท่อง ว่า ติดต่อ, สื่อ ว่าธุระ, การงาน).