ทอหูก หมายถึง ก. ทอผ้าด้วยหูก.
(ถิ่น) ก. ขวิด, กระทบ, ชน, เช่น วัวควายทอคนตาย.
น. สิ่งสําหรับให้สิ่งอื่นมีนํ้าเป็นต้นผ่านไปได้ มักมีลักษณะกลมรูปคล้ายปล่อง เช่น ท่อนํ้า ท่อลม.
น. ส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่น.
น. ทางเดินอากาศหายใจส่วนล่างที่อยู่ระหว่างกล่องเสียงกับหลอดลม. (อ. trachea; windpipe).
น. ท่อที่ต่อจากห้องเผาไหม้ของเครื่องยนต์ เพื่อระบายแก๊สและช่วยลดเสียงระเบิดที่เกิดจากการเผาไหม้.
(โบ) ก. ตี เช่น ขุนสามชนเจ้าเมืองฉอดมาท่อเมืองตาก กูไปท่อบ้านท่อเมือง. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).
ก. โต้ตอบ, ประสาน, เช่น นกท่อเสียงกัน.