ทวิชากร หมายถึง [ทะวิ-] (แบบ) น. ฝูงนก. (ส.).
น. นก; พราหมณ์. (ส. ทฺวิชาติ ว่า ผู้เกิด ๒ หน).
น. สถานที่ที่ทางทั้ง ๒ ตัดผ่านกัน, สี่แยก. (ส.).
น. สัตว์สองเท้า. (ส.).
น. สัตว์สองเท้า. (ส.).
น. ช้าง. (ส. ทฺวิป ว่า ผู้ดื่ม ๒ หน คือ ด้วยงวงและด้วยปาก).
น. ๒ ส่วน. (ส.).
(การทูต) ว. สองฝ่าย. น. เรียกสัญญาระหว่างประเทศที่มีคู่สัญญา๒ ฝ่ายว่า สัญญาทวิภาคี (bilateral treaty).