ทวาร, ทวาร- หมายถึง [ทะวาน, ทะวาระ-] น. ประตู เช่น นายทวาร; ช่อง ในคํา เช่นทวารหนัก ทวารเบา ใช้เป็นคําสุภาพ หมายถึง รูขี้ รูเยี่ยว, ทางเช่น กายทวาร. (ป., ส.).
[ทะวาน, ทะวาระ-] น. ประตู เช่น นายทวาร; ช่อง ในคํา เช่นทวารหนัก ทวารเบา ใช้เป็นคําสุภาพ หมายถึง รูขี้ รูเยี่ยว, ทางเช่น กายทวาร. (ป., ส.).
น. ช่องตามร่างกายทั้ง ๙ ช่อง ได้แก่ ตา ๒ หู ๒ จมูก ๒ ปาก ๑ทวารหนัก ๑ ทวารเบา ๑.
[ทะวาระบด] น. ทางเข้าออก เช่น อันกําแพงเชิงเทินป้อมปราการที่ล้อมกรุง รวมทั้งทวารบถทางเข้านครเล่า. (กามนิต).
[ทะวาระบาน] น. ผู้เฝ้าประตู, นายประตู. (ป.).
[ทะวาน-] น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.
[ทะวิ] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส.).
[ทะวิด, ทะวิชะ-] (แบบ) น. นก; พราหมณ์. (ป., ส. ทฺวิช ว่า ผู้เกิด๒ หน).