ทุ้ย หมายถึง ก. พูดเดาส่ง, พูดพุ่งส่ง.
[ทุระ-] ว. คําประกอบหน้าคําศัพท์ หมายความว่า ชั่ว, ยาก, ลําบาก,น้อย, ไม่มี, เช่น ทุรค ว่า ที่ไปถึงยาก, ทางลําบาก. (ส.).
ว. ที่ไปมาลําบากมาก, ที่ห่างไกลความเจริญ.
ก. ไปลําบาก, ไปถึงยาก. (ส.).
น. ทรชน, คนชั่วร้าย. (ส.).
น. ชาติชั่ว. (ส.).
ว. มีกําลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุพพล ก็ว่า. (ส.).
น. การอัตคัดเสบียง. (ส.).