ทีฆสระ หมายถึง น. สระที่มีเสียงยาว ในภาษาบาลีได้แก่ อา อี อู เอ โอ, ในภาษาสันสกฤตได้แก่ อา อี อู เอ ไอ โอ ฤๅ ฦๅ เอา, ในภาษาไทยได้แก่อา อี อือ อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว ฤๅ ฦๅ.
(แบบ) ว. อายุยืน. (ป.).
ดู ทีฆ-.
[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).
[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).
น. ชุด, หมู่, คณะ. (อ. team).
[ทีระคะ-] (แบบ) ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. (ส.; ป. ทีฆ).
น. สารประกอบอินทรีย์ ชื่อเต็มคือ ไทรไนโทรโทลูอีน (trinitrotoluene)มีสูตร C7H5(NO2)3 ลักษณะเป็นของแข็งมีรูปผลึกสีเหลืองอ่อนหลอมละลายที่ ๘๒?ซ. เป็นวัตถุระเบิดชนิดร้ายแรง. (อ. TNT).