ถวัดถวัน หมายถึง [–ถะหฺวัน] (กลอน) ว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.
[ถะหฺวัน] ว. อ้วน, หยาบ, เช่น ถวัลพัสตร์. (ป. ถูล; ส. สฺถูล).
[ถะหฺวัน] ก. ทรง, ครอง; เจริญ. ว. ใหญ่.
[ถะหฺวาย] ก. ให้, มอบให้, เช่น ถวายของ (ใช้แก่พระสงฆ์หรือเจ้านาย);ให้ดู, ให้ชม, เช่น รําถวายมือ เล่นถวายตัว, แผลงเป็นดงวาย หรือ ตังวายก็ได้.
ก. ไหว้เจ้านาย, รําให้เจ้านายชม.
ก. ทำพิธีอย่างหนึ่ง เมื่อนำสำรับไปถวายพระพุทธโดยยกมือประนมกล่าวคำว่า อุกาส สูปพฺย?ฺชนสมฺปนฺนํ สาลีนํ โภชนํ สอุทกํ วรํ พุทฺธสฺสปูเชมิ.
ก. มอบตัวแก่เจ้านาย.
น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถยืนพระหัตถ์ขวาประกบพระหัตถ์ซ้ายอยู่หน้าพระเพลา ลืมพระเนตรทั้ง ๒ ดูมหาโพธิพฤกษ์อยู่ในพระอาการสํารวม.