ถ้วยฟู หมายถึง น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลทรายผสมด้วยผงฟู นวดให้เข้ากันแล้วทิ้งไว้จนแป้งขึ้นดี ใส่ถ้วยเล็ก ๆ นึ่ง.
(โบ; กลอน) ก. จัดกระบวนกลางแปลง, ทวยโถง หรือ ท่วยโถง ก็ใช้.
[ถะหฺวัด] ก. ตวัด เช่น หมีแรดถวัดแสนงขนาย. (แช่งนํ้า). ว. ไว,คล่อง, เช่น ลางหมู่เอาดินก็ได้ถวัด. (ม. คําหลวง มหาราช).
[–ถะหฺวัน] (กลอน) ว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.
[ถะหฺวัน] ว. อ้วน, หยาบ, เช่น ถวัลพัสตร์. (ป. ถูล; ส. สฺถูล).
[ถะหฺวัน] ก. ทรง, ครอง; เจริญ. ว. ใหญ่.
[ถะหฺวาย] ก. ให้, มอบให้, เช่น ถวายของ (ใช้แก่พระสงฆ์หรือเจ้านาย);ให้ดู, ให้ชม, เช่น รําถวายมือ เล่นถวายตัว, แผลงเป็นดงวาย หรือ ตังวายก็ได้.
ก. ไหว้เจ้านาย, รําให้เจ้านายชม.