ถึงที่ หมายถึง ก. ถึงคราวตาย.
ว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึงเป็นถึงตาย.
ก. มีระดู.
(สำ) ว. เผ็ดร้อนรุนแรง เช่น การโต้วาทีคราวนี้ถึงพริกถึงขิง.
ก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรมก็ว่า.
ก. ตาย (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร หรือนักบวชในลัทธิศาสนาอื่น),มรณภาพ ก็ว่า, ใช้เต็มว่า ถึงแก่มรณภาพ.
ว. รุนแรง (ใช้แก่การเล่นกีฬาประเภทลูกบอลเช่นฟุตบอล); ติดตามอย่างจริงจังใกล้ชิด เช่น เขาทำงานอย่างถึงลูกถึงคน.
(ปาก) คํากล่าวแสดงความคล้อยตาม เช่น คนหนึ่งพูดด้วยความแปลกใจว่า ไม่นึกเลยว่าเขาจะเป็นคนเกะกะ' อีกคนหนึ่งก็คล้อยตามว่า'ถึงว่าซี'.