ถึงชีพิตักษัย หมายถึง ก. ตาย (ใช้เฉพาะหม่อมเจ้า).
ก. ประสบอันตรายถึงตาย.
ก. ถึงคราวตาย.
ว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึงเป็นถึงตาย.
ก. มีระดู.
(สำ) ว. เผ็ดร้อนรุนแรง เช่น การโต้วาทีคราวนี้ถึงพริกถึงขิง.
ก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรมก็ว่า.
ก. ตาย (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร หรือนักบวชในลัทธิศาสนาอื่น),มรณภาพ ก็ว่า, ใช้เต็มว่า ถึงแก่มรณภาพ.