ถาวรวัตถุ หมายถึง [ถาวอระวัดถุ, ถาวอนวัดถุ] น. สิ่งที่ก่อสร้างเพื่อให้มั่นคงยั่งยืนเช่น โบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ. (ป.).
[วะระ] น. ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง.
น. โพรงที่ลึกเข้าไปในภูเขา.
น. ภาชนะที่โดยมากทําด้วยตะกั่วชนิดหนึ่ง สําหรับใส่ใบชารูปร่างคล้ายขวดมีฝาปิด เช่น ขมิ้นดินสอพองเอาไว้ไหน เมื่อวานกูใส่ไว้ในถํ้า. (ขุนช้างขุนแผน).
น. ตู้หรือหีบที่มีแว่นขยายสําหรับดูภาพยนตร์สั้น ๆ หรือ รูปต่าง ๆทีละคน. (ปาก) ก. แอบดู.
น. ภาชนะรูปทรงกระบอกขนาดเล็ก มีฝา ชั้นในเจาะเป็นรูมีส้มมือผสมเครื่องยาบรรจุภายใน ใช้ดม.
น. ที่, แดน, ที่อยู่, เช่น ถิ่นเสือ ถิ่นผู้ร้าย.
[ถิระ] (แบบ) ว. มั่นคง, แข็งแรง. (ป.).