ถากถาง หมายถึง ก. ค่อนว่า, มีเจตนาว่าให้เจ็บใจ.
ก. ใช้มีดเป็นต้นฟันให้เตียน เช่น ถางหญ้า ถางป่า.
ก. แยกปลายออกให้ห่างจากกัน เช่น ถ่างขา, กางออก.
ก. พยายามเบิกตาให้กว้าง.
น. ภาชนะใส่สิ่งของ ทําด้วยไม้หรือโลหะเป็นต้น รูปเตี้ย ๆ แบนมีขอบ.
ว. ชิดทางนอก (บอกวัวควายเวลาไถนา), ถัด ก็ว่า.
น. ส้วมของพระ.
น. ไม้ที่เผาแล้วจนสุกมีสีดํา โดยมากสําหรับใช้เป็นเชื้อเพลิง.