ถาก หมายถึง ก. ฟันเอาเปลือกหรือส่วนนอกออก เช่น ถากเปลือกไม้ ถากเสา,ใช้จอบเป็นต้นดายให้เตียน เช่น ถากหญ้า ถากดิน. ว. เฉียง ๆ,ถูกผิว ๆ, เช่น ฟันถากไป.
ก. ค่อนว่า, มีเจตนาว่าให้เจ็บใจ.
ก. ใช้มีดเป็นต้นฟันให้เตียน เช่น ถางหญ้า ถางป่า.
ก. แยกปลายออกให้ห่างจากกัน เช่น ถ่างขา, กางออก.
ก. พยายามเบิกตาให้กว้าง.
น. ภาชนะใส่สิ่งของ ทําด้วยไม้หรือโลหะเป็นต้น รูปเตี้ย ๆ แบนมีขอบ.
ว. ชิดทางนอก (บอกวัวควายเวลาไถนา), ถัด ก็ว่า.
น. ส้วมของพระ.