ถอนรากถอนโคน หมายถึง (สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม, ถอนต้นก่นรากก็ว่า.
น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ตัดมาจากตับเพลงฝรั่งถอนสมอ. (บัญชีเพลง).
ก. ถวายคํานับแบบผู้หญิง โดยยืนตรงแล้วชักขาข้างใดข้างหนึ่งไปข้างหลังพร้อมกับย่อเข่าและก้มศีรษะเล็กน้อยเป็นการแสดงความเคารพของสตรีต่อเจ้านายชั้นสูง.
(สํา) ก. ไม่นับถือความเป็นผู้ใหญ่, พูดว่าให้เสียผู้ใหญ่.
น. เห็ดถอบ. (ดู เผาะ ๒).
น. ชื่อไม้เถาหลายชนิดในสกุล Connarus วงศ์ Connaraceae ฝักพองกลม เมล็ดในแบน ๆ ใช้ทํายาได้.
ก. ทําให้ตํ่าลง.
ก. แสดงฐานะหรือความรู้ความสามารถตํ่ากว่าที่เป็นจริง.