ตากล้อง หมายถึง (ปาก) น. ผู้ทําหน้าที่ถ่ายภาพ.
ว. ลักษณะที่ตาเหลือกขึ้นจนไม่แลเห็นตาดํา; ลักษณะที่สายตาคนมีอายุกลับเห็นชัดเจนขึ้น.
น. พื้นดินที่ยกเป็นคันแบ่งเป็นช่อง ๆ สําหรับตกกล้า, ตาตกกล้า ก็ว่า.
ว. สีเหมือนตาของกุ้ง, สีม่วงอมเทา.
น. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอเป็นตาโต ๆ.
น. ชื่อเครื่องหมายชนิดหนึ่ง มีรูปคล้ายตาไก่ ดังนี้ ๏ ในหนังสือเก่าสําหรับเขียนขึ้นต้นวรรคหรือต้นบรรทัด, ฟองมัน ก็เรียก; โลหะที่ทําเป็นรูใช้เลี่ยมรูผ้าหรือรูหนังเพื่อกันช่องสึก, ถ้าขนาดใหญ่เรียกว่า ตางัว.
ว. เริ่มแสดงอาการคลั่ง; ขุ่นเคือง, ไม่พอใจ.
น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สําหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ขอ หรือ ตะขอ ก็ว่า.