ตัดหน้า หมายถึง ก. ชิงทําเสียก่อน; ผ่านหน้าในระยะกระชั้นชิด เช่น วิ่งตัดหน้ารถ.
ก. เดินผ่านหน้าที่ประทับ.
(สํา) ก. ทําลายให้ถึงต้นตอ.
(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.
(สํา) ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้อง ไม่เอาเป็นธุระอีกต่อไป.
[ตัดตะวะ-] (แบบ) น. ความเป็นอย่างนั้น, ความเป็นจริง. (ส. ตตฺตฺว).
น. วิชาว่าด้วยความจริง. (ส. ตตฺตฺว + ศาสฺตฺร).
[ตัด] (แบบ) น. ความเป็นอย่างนั้น, ความจริง. ว. เป็นอย่างนั้นจริง. (ส.).