ต้นขั้ว หมายถึง น. ส่วนต้นของใบเสร็จ เช็ค สลากกินแบ่ง เป็นต้น ที่ติดอยู่ในเล่มเพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน, หัวขั้ว ก็ว่า.
น. ส่วนของคอที่ถัดไหล่ขึ้นไปถึงบริเวณก้านคอ.
น. ผู้ประดิษฐ์แบบขึ้นใหม่, ผู้ริเริ่ม.
น. เงินที่ให้กู้ยืมโดยไม่รวมดอกเบี้ย, เงินต้น ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆว่า ต้น เช่น ต้นชนดอก.
น. ฉบับจริงของเรื่องที่ประพันธ์ไว้เดิม, ฉบับที่เขียนหรือดีดพิมพ์ไว้เดิมก่อนตีพิมพ์, ต้นสําเนา.
น. ดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นจนมีจํานวนเท่า ๆ กับเงินต้น, ดอกชนต้น ก็ว่า.
น. ตําแหน่งมหาดเล็กชั้นหุ้มแพร.
น. บรรพบุรุษดั้งเดิม.