ความหมายของคำว่า ' ตะราง '

ตะลอง
น. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ กระชุก, และ ๔ ตะลอง เป็น ๑ เกวียน.
ตะลอน
(ปาก) ก. เที่ยวไปเรื่อย ๆ.
ตะล่อม ๑
ก. ทําให้รวมกันเข้ามาเป็นกอง, ทําให้กลมเข้า. ว. ลักษณะการพูดหว่านล้อมหรือรวบรัดให้เข้าสู่จุดหมายหรือเข้าประเด็น เช่น พูดตะล่อม.
ตะล่อมข้าว
น. ที่สําหรับใส่ข้าวเปลือกเป็นต้น ใช้ไม้ไผ่ซีกเล็ก ๆ มาขัดแตะทําเป็นวงล้อมรอบแล้วยาด้วยขี้ควาย ขนาดเล็กกว่ายุ้ง.
ตะล่อม ๒
น. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ เกวียน, และ ๕ ตะล่อม เป็น ๑ ยุ้ง.
ตะล่อมป้อม
ว. กลม ๆ ป้อม ๆ.
ตะละ
(กลอน) ว. ดุจ, เหมือน, เช่น ลําต้นตะละคันฉัตร; แต่ละ เช่น ตะละคน.