ตะไคร่ หมายถึง [-ไคฺร่] น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในนํ้าและตามพื้นดินหรือกําแพง ที่ชุ่มชื้น.
[-ไคฺร้] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon citratus (DC.) Stapf ในวงศ์ Gramineaeขึ้นเป็นกอ กลิ่นหอม ใช้ปรุงอาหารได้.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon nardus (L.) Rendle ในวงศ์ Gramineaeต้นใหญ่กว่าตะไคร้ กาบและขอบใบสีแดง กลิ่นหอม.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon nardus (L.) Rendle ในวงศ์ Gramineaeต้นใหญ่กว่าตะไคร้ กาบและขอบใบสีแดง กลิ่นหอม.
น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Homonoia riparia Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใบเรียวเล็ก มักขึ้นตามซอกหินในลําธารและริมนํ้า.
ดู สนุ่น ๑.
น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Rotula aquatica Lour. ในวงศ์ Ehretiaceae ขึ้นเป็นกอตามซอกหินริมลําธาร กิ่งเรียวกลมเหนียวมาก.
น. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.