คำที่ใกล้เคียงกัน

• ตะค้าทอง

  น. ชื่อหวายชนิด Calamus caesius Blume ในวงศ์ Palmae ผิวเป็นมันใช้จักสานทําภาชนะและเครื่องเรือนชั้นดี.

• ตะคาก

  น. แง่กระดูกเชิงกรานที่อยู่ใต้บั้นเอว, หัวตะคาก ก็เรียก.

• ตะคาง

  น. เม็ดผดที่เกิดขึ้นตามขาด้วยระคายต้นหญ้าหรือขนกระบือ, ระคาง ก็ว่า.

• ตะค้าน

  ดู สะค้าน.

• ตะคุ่ม, ตะคุ่ม ๆ

  ว. ที่เห็นเป็นเงาดํา ๆ เพราะอยู่ในที่หรือในระยะที่เห็นไม่ถนัด.

• ตะคุ่ม, ตะคุ่ม ๆ

  ว. ที่เห็นเป็นเงาดํา ๆ เพราะอยู่ในที่หรือในระยะที่เห็นไม่ถนัด.

• ตะเครียว, ตะเคียว ๑

  [-เคฺรียว] น. ถุงที่ถักด้วยด้ายหรือไหมเป็นตาโปร่งมีหูรูด.