ตะกั่วเกรียบ หมายถึง น. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง.
น. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb3O4 ลักษณะเป็นผงละเอียดสีแดงเข้ม ใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมทําสีทา และทําแก้ว, เสนก็เรียก. (อ. red lead, minium).
ว. สีนกพิราบหรือสีเทาอมฟ้า.
น. เครื่องดักจระเข้อย่างหนึ่ง มีเงี่ยง ๒ ข้างสำหรับผูกเหยื่อลอยน้ำไว้;เครื่องล่อใจ; สะกาง ก็เรียก.
น. ที่ดินซึ่งอยู่หลังหาดชายทะเลขึ้นไป แต่มีนํ้าเค็มซึมขึ้นไปถึงได้.
น. ชื่อกุ้งขนาดเล็กหลายชนิดในวงศ์ Penaeidae อันดับ Decapodaเช่น ชนิด Metapenaeus ensis พบในบริเวณนํ้ากร่อยและชายฝั่งทะเล, ชันกาด ก็เรียก.
ก. ป่ายปีน เช่น แมวตะกายฝา หมาตะกายเจ้าของ.
น. ขอสําหรับเกี่ยวเรือ.